Reisverslag 2 (16 januari - 21 januari 2010)

Van Rome naar Safaga

65 min

De gemiddelde leeftijd aan boord is hoog. Wij hebben genoeg leeftijdgenoten, maar er zijn aanzienlijk wat mensen boven de 80.

Er zijn ook veel mensen met overgewicht, vooral bij de Amerikaanse medereizigers. De maaltijden aan boord zijn licht en de porties klein. Er is altijd ook een low calorie menu. Maar er zijn ook restaurants met self service waar je dus steeds opnieuw kunt opscheppen. Een eldorado voor de veeleters.

De sportschool en de fitnessklassen geven ook een interessante scheve verdeling. Hier zijn vooral de (relatief) jonge mensen en de lichtgewichten te vinden. Behalve in de waistwatchers-groep. Dat zijn de mensen die met behulp van veel exercises willen afvallen. Dat zijn er maar 7! In ieder geval zijn wij zo duidelijk 65 min dat we ons steeds lichter en jonger gaan voelen!

Bij vertrek uit Rome bleken 4 passagiers niet teruggekeerd toen de Commodore wilde lossen. Na drie kwartier vertrokken we uiteindelijk toch. Hoe een en ander met betrokkenen, die ten slotte toch verschenen, besproken wordt, worden we niet gewaar. Een rustige zaterdagnacht en bij wakker worden fraaie passage door de straat van Messina (tussen Sicilië en het vasteland), een mooie aanblik van stuurboordzijde (waar onze ‘stateroom' 11131, hut) zich bevindt) op de besneeuwde Etna.

Maandag hele dag verder op een rustige Middellandse Zee. 's Morgens een z.g. ‘drill': het bevoegd gezag aan boord bereidt ons voor op de doortocht door de golf van Aden, 'your safety and security is our highest priority', zoals Warner het in zijn ‘hete aardappel Engels' zegt. Nee, we hoeven ons helemaal geen zorgen te maken; onderzoek heeft immers uitgewezen dat schepen van deze omvang en vooral schepen die sneller varen dan 15 knopen (deze vaart 25 en als met moet 29, zegt Warner), tot op heden nog niet door piraten zijn bezocht. Er worden zelfs ook lezingen over piraterij gehouden. Als er een alarm komt, moeten de bewoners van een binnenhut in hun hut blijven en bewoners van een hut met balkon (zoals 11131) zich naar de corridor ofwel gang begeven en daar plaats nemen, eventueel op een uit de hut mee te nemen stoel, of op de grond. De lichten in de hutten dienen dan te worden gedoofd. Dat hebben we even geoefend. Wat de bemanning in de tussentijd aan dek uitspookt, worden we niet gewaar. Na twintig minuten mag iedereen weer terug naar zijn hut. Warner spreekt in zijn immer aanwezige hoffelijkheid zijn grote waardering uit voor de coöperatie en het door iedereen volgen van de instructies. De dag erop spreken we iemand die met Nederlanders aan tafel zit aan wie de gehele oefening voorbij is gegaan. We gaan het zien. Mochten er na nu geen reisverslagen meer komen, dan weet men waar het is misgegaan.

Suezkanaal dinsdag 21 januari 2010

Dinsdagochtendvroeg varen we het Suezkanaal binnen in een konvooi van 15 schepen waar QM2nr. 14 van is.

Wat een fantastische ervaring is het om op deze enorme kolos de eerste kennismaking met Egypte te ondergaan. Halverwege, in de Bittermeren, moeten we wachten om het tegengestelde konvooi te laten passeren. De voorgaande 13 schepen zijn voor anker gegaan, maar het bevoegd gezag aan boord heeft het bij de autoriteiten kennelijk voor elkaar gekregen om al laverend tussen de geankerde schepen, de koppositie in te nemen en als de zuidelijk engte vrij is, vaart QM 2 als eerste het zuidelijke deel in.

Woensdag een dag Egyptisch museum, erg mooie spullen betreffende Toetankhamon, verder een chaotisch, overbevolkt en vies Cairo. Daarna de pyramiden, de Sphinx en nog een beetje bazaar, weer in Cairo. Vandaag vanuit Safaga een zonnige dagje aan het strand in Hurghada. De bougainville bloeit hier prachtig en het is 24 graden. Vanavond op weg naar de golf van Aden, op naar de piraten.